Aspekt prawny
Jeden z wpisów zawartych w kodeksie karnym z 1997 roku gwarantuje nam prawo do samoobrony, pierwszy paragraf artykułu 25 mówi, że nie popełniamy przestępstwa w sytuacji, gdy w ramach obrony koniecznej odpieramy bezprawny i bezpośredni zamach na chronione prawem dobra.
W praktyce oznacza to, że dopuszcza się użycie obrony koniecznej wtedy, gdy zamach zagraża dobru natychmiastowo (niebezpieczeństwo realne), a nie jest to działanie prewencyjne, które ma na celu zapobiec potencjalnym zagrożeniom w przyszłości. Dodatkowo, zamach musi stanowić przejaw naruszenia prawa, zachowania, które spełnia znamiona wykroczenia lub przestępstwa.
Legalne możliwości
Polskie prawo przewiduje użycie pewnych legalnych środków w celach obronnych. Jednym z nich jest walka wręcz. W ramach ciekawostki, można tu wspomnieć o powielanym bezrefleksyjnie micie, według którego osoby praktykujące sporty walki wyczynowo, w sytuacji samoobrony są postrzegane prawnie jako osoby dzierżące broń w ręku – jest to wyssana z palca bzdura, której absolutnie nie należy wierzyć. Ani uprawianie sportów walki, ani stopnie mistrzowskie nie są przesłanką do takiej interpretacji.
Legalne środki dostępne w Polsce można podzielić na dwie główne kategorie:
– broń dostępna bez zezwolenia
– broń, do której użycia potrzebne jest zezwolenie
Do pocztu broni, na którą zezwolenie nie jest konieczne możemy wliczyć broń białą z wyłączeniem przedmiotów takich jak:
–pałki z odważnikiem
–tak zwane „bejsbole”, które nie są kijami do uprawiania baseballu
–nunchako
–różnej maści kastety
Ponadto, zezwolenie nie jest również konieczne do korzystania z miotaczy gazu, broni hukowej i alarmowej, pistoletów, strzelb i karabinów pneumatycznych, broni czarnoprochowej, paralizatorów, pałek klasycznych i teleskopowych, karabinków i pistoletów na kule pieprzowe i gumowe czy też kubotanów.
Zezwolenie na broń
Zezwolenie na posiadanie broni, to bardzo istotny dokument wymagany w większości krajów na świecie od osób posiadających broń. Stanowi element prawa, które reguluje dostęp ludzi do broni. W Polsce obowiązuje ono od momentu odzyskania niepodległości w 1918 roku, a obecne przepisy dotyczące posiadania a także obrotu bronią i amunicją wewnątrz kraju a także poza jego granicami określa uchwalona 21 maja 1999 roku ustawa o broni i amunicji wraz z późniejszymi zmianami. Reguluje ona również kwestie posiadania broni i amunicji przez cudzoziemców oraz zasady funkcjonowania strzelnic.
W świetle tej ustawy, osoba ubiegająca się o pozwolenie na legalną broń palną musi mieć ukończone 21 lat, zamieszkiwać na stałe w Polsce, posiadać pełną zdolność do czynności prawnych, wykonała odpowiednie testy potwierdzone orzecznictwem psychologa i lekarza, nie była skazana przez sąd za umyślne popełnienie przestępstwa, a także posiada pozytywną opinię od Komendanta lokalnego komisariatu Policji odpowiadającego miejscu zamieszkania.
Poprawnie wypełniony wniosek składamy na ręce komendanta policji w miejscu, właściwym dla naszego meldunku
